Jego prawdziwe imię i nazwisko, to Lech Stawski, a KIS, to nazwa zespołu, która powstała od pierwszych liter nazwisk jego założycieli. Lech Stawski jest znanym w Polsce muzykiem, grającym muzykę środka popularnie nazywaną często popem. Śpiewa i gra już od przedszkola. Zaczynał na waltorni, potem gitarze, a w końcu perkusji. Gdy dostał się na studia, został wcielony do wojska i tam grał w orkiestrze wojskowej na waltorni i był solistą w zespole estradowym.

Po skończeniu służby zaczął współpracować z takimi wykonawcami jak Mieczysław Fogg, Janusz Gniadkowski, Homo – Homini, Komand – Band, Pro Contra. Występował z Krystyną Prońko i Gaygą. Zespół KIS założył wraz z kolegami w 1989 roku. Byli pierwszymi, którzy grali w Polsce muzykę weselno-biesiadną. W ciągu 6 lat wydali 21 kaset, w tym 3 solowe Lecha Stawskiego. Przez 9 miesięcy Lech Stawski grał na jednym z największych na świecie promów – fińskiej "Finlandii" i występował w wielu luksusowych hotelach. Przez pół roku koncertował z programem "Złotaja Osień" we wszystkich dużych miastach Związku Radzieckiego, od Kijowa po Władywostok.

Pasmo sukcesów przerwała tragiczna śmierć jednego z kolegów z zespołu. Od 1990 roku Lech Stawski zaczął pracować jako solista. Postanowił przypomnieć fanom piosenkę "Biała Mewa" przed laty śpiewaną przy ogniskach. Podczas jednego z koncertów dostał Złotą Płytę, a piosenka obiegła całą Polskę. Została też wykorzystana w filmie Janusza Zaorskiego "Szczęśliwego Nowego Yorku". Do piosenkarza na pewien czas przylgnął nawet przydomek "Biała Mewa".

Z firmą fonograficzną STD Lech Stawski związał się w 1997 wydając płytę "Może jedno, może dwójka" i kolędy "Białe Boże Narodzenie". Teledyski nagrano na Wyspach Kanaryjskich i w Sopockiej operze Leśnej. Wykonawca ma w swoim dorobku artystycznym trzydzieści wydanych kaset i kilka płyt, oraz wiele nagród, wśród których są dwie złote płyty ("Jedna Łza" i "Złote Przeboje") i jedna platynowa – "Biała Mewa".