W skład zespołu wchodzą: Andrzej Czapiga - akordeon, Andrzej Skupiński - klarnet, Tomasz Gędziarski - gitara i Zenon Bulicz - bębenek. Pomysłodawcą założenia zespołu był Andrzej Skupiński. Wszyscy znali się już długo wcześniej, ale to właśnie Andrzej zachęcił ich do stworzenia grupy.

Nazwa zespołu jest w pewnym sensie kontynuacją marzeń wujka Andrzeja, który miał na imię Zdzisław. Przez wiele lat próbował on stworzyć zespół, który zaistniałby na dużej scenie. Andrzej przez swoje lata dorastania obserwował starania wujka, który jednak nie miał szczęścia. Andrzej był w pewnym sensie jego nadzieją, gdy zaczął uczyć się grać na klarnecie.

Każdy z zespołu był związany z muzyką od najmłodszych lat. Grywali w regionalnych zespołach folklorystycznych i przeróżnych orkiestrach. Odnosili często sukcesy, wyjeżdżali za granicę z zespołami ludowymi, aby tam propagować polski folklor. Wybrali styl muzyków podwórkowych, dzięki któremu mogą wykorzystać swoje instrumenty. Nie chcieli tworzyć muzyki syntezatorowej, ale marzyli aby grać na żywo. Uważają, że jest tyle zapomnianych piosenek tak zwanej "Starej Warszawy", że warto je przypomnieć.

Wydali już kasetę "Tramwaj" i "Jadziem Panie Zielonka". Zespół zaprezentował szereg utworów utrzymanych w charakterze muzyki podwórkowej lat 20-tych. Ogólny wizerunek Kapeli przypomina czasy Nikodema Dyzmy. Wszystkie piosenki są bardzo melodyjne, śpiewane na głosy i zagrane na instrumentach charakterystycznych dla kapel podwórkowych.

W takim samym klimacie zespół nagrał kolejną już kasetę zatytułowaną: "Słomiany wdowiec". Tym razem zebrali tak znane utwory jak: "Apaszem Stasiek był", "Jak zabawa to zabawa", "Ameryka" i wiele innych. Wspaniała rozrywka dla wiernych słuchaczy szlagierów podwórkowych z lat 20-tych.

Zespół nagrał kolejną już kasetę zatytułowaną: "Słomiany wdowiec". Tym razem zebrali tak znane utwory jak: "Apaszem Stasiek był", "Jak zabawa to zabawa", "Ameryka" i wiele innych. Wspaniała rozrywka dla wiernych słuchaczy szlagierów podwórkowych z lat 20-tych.